1- ، dr.m.esmaeili@gmail.com
چکیده: (127 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر، به بررسی اثر بخشی سبکهای مدیریت معلمان بر تربیت حرکتی دانشآموزان با نقش مداخلهای راهبرد یاددهی- یادگیری حل مسئله در مهارت بسکتبال پرداخت.
روش: روش پژوهش آزمایشی همراه با پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را 706 نفر از دانشآموزان دختر و پسر پایه هفتم شهرستان سراب در نیمسال تحصیلی اول 98-97 تشکیل دادند که از این بین 30 نفر با توجه به ارزیابیهای اولیه و به صورت هدفمند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20) و کنترل(20 نفر)گمارده شدند. افراد گروه آزمایش، برنامه آموزش گروهی مهارت حلمسئله را در 12 جلسه تمرین 65 دقیقهای در هر هفته یک جلسه دریافت کردند؛ گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمعآوری اطلاعات از پرسشنامهی ابعاد تربیت حرکتی ولفگانگ و گلیکمن (1986) استفاده شد. برای جهت تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره(آنکوا) با استفاده از نرمافزار SPSS در سطح معناداری 001/0 استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، استفاده از های مختلف مدیریت کلاس در تمام ابعاد تربیت حرکتی ( شناختی، عاطفی، آمادگی جسمانی و مهارتی) معنیدار است. تمام ابعاد تربیت حرکتی تفاوت معناداری با سبک مداخلهگرا وجود دارد، ولی تفاوت زیادی با سبک عدم مداخلهگرا ندارند. همچنین سبک مدیریت کلاس تعاملگرا تواند به همراه ارائه راهبرد حل مسئله اثربخشترین سبک مدیریت کلاس باشد.
نتیجهگیری: آموزش مهارت حل مسئله راهبردی کوتاه مدت، کارآمد و بی ضرر است که با هدف قرار دادن توانایی شناختی دانش آموزان میتواند آنها را در برابر یادگیری مهارت بسکتبال توانمند سازد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/1/19 | پذیرش: 1399/9/10